فى يوم فى صحر
وميا بتنحصر
جوا قناه بتتعصر
من حزن على صغر
بكا فى كسوف بنكسر
على ارض بتنحصر
على وليد بنكسر
قدام فرخ بفتخر
انه عليها انتصر
ويجرى فيها ويشتهر
انه عمره ماينكسر
والشمس تدعى وهى بتنحصر
على ارض بتنسرق
ياولاد انا ليها وقت محن
قوموا ليها بدم عطر
يروى ترابها وتنصر
على غراب بفتخر
ويجى من بعيد فارس بجواد
وسيف فى يد حديد بتنصهر
وهج عمى عدوا بفختر
وصرخه جلجله قلوب غربان هرولت
قدام اسود بتنصهر
تحت شمس ليهم قوه فى محن
ورجل فى الرمله تسلم
على ارض وتتكلم
وحشتينى ياغاليه
لك انا وابنى اللى جاى فى جمر
تحرق كل غادر لك فى ثانيه