من وحى الصورة
(تراكم الحزن يفقد البهجة)
فى لحظة صمت غفوت عن احزانى
اذ بى افتح مبتهجة نافذة آمالى
وجدت الدنيا مشرقة وبحزنى لا تبالى
ابتسمت لى الشمس بثوبها الذهبى
وسألتنى لما الحزن يابدر ينير الليالى
أراكى تنسين شبابك والعقل فى انشغال
فقلت قلبى بالحزن مقيد لفراق الاحباب
كنت اتمنى ان يبقى بالقرب حبيبى الغالى
ولكن العمر لم يمهله وترك القلب فى نار
ليت البعد لم يعرفنا وظلت الفرحة فى دارى
بقلمى انتصار سلامة