وغنى القمري مواله
فى قلب بيته وعياله
وبيخبي لأحزانه
فى جوف جرة
و
بسماية تبان برة
لكن كداب.
ده طار مرة وراح غية
عرف معنى الملاغية
وترنيمة
نغم الأحباب
وبعد الليلة كل الحلم
قلب فجأة
سراب فى سراب
وبعد رحلة كام يوم
رجع داره حزين مكلوم
يجر ديله م الخيبة
و دق الباب
باب الوحشة
باب الغربة
لكن برده
وراه أحباب
وفوق فرع الضمير دندن
لميت موال
بيرسم ع الوشوش ضحكة
ولاجل يكمل السكة
عايش فى عذاب
ما هوش كداب
لكن مظلوم
,دى دنيا وعايشها
بيتعبد
وبيصلى
ومستنى لبركات
ونفحة حلوة من ربه
فى شهر الصوم
بقلم
أ. سلوى على محمد
ملحوظة ... القمرى هو طائر السمان